Μεγάλη κρίση επικρατεί στο τομέα της παραγωγής
ελαιόλαδου και γενικότερα προϊόντων με βάση το λάδι και την ελιά. Η
παραγωγή του ελαιόλαδου απασχολεί μία σειρά από εργαζόμενους όπως
εργάτες γης, αγρότες, ελαιοτριβείς και άλλους.
Πιο συγκεκριμένα σε κάποιες αγροτικές περιοχές της Ελληνικής
επικράτειας αντί οι παραγωγοί να δημιουργήσουν συνεταιρισμούς, ώστε να
έχουν διαπραγματευτικά εφόδια κατά τη πώληση των προϊόντων τους,
αναγκάζονται εξαιτίας και της ολοκληρωτικής έλλειψης πρωτοβουλίας για
στήριξη από τη πολιτεία, μην έχοντας τα λεφτά να βάλουν εργάτες ή το
θάρρος να το κάνουν οι ίδιοι, να μαζεύουν καθημερινά 1! τελάρο ελιές την
ημέρα, να παίρνουν τα 30 ευρώ από αυτόν που τις αγοράζει, και με αυτό
το τρόπο βγάζουν τη μέρα τους.Αυτό το φαινόμενο υπήρξε πολύ έντονο ολόκληρο το 2012 επειδή αρκετοί από τους ελαιοπαραγωγούς εξαιτίας της ανόδου στη τιμή των λιπασμάτων, των εφοδίων βασικών ειδών για τη παραγωγή και της έλλειψης κεφαλαίων για να καλλιεργήσουν τον ελαιώνα τους, αναγκάστηκαν να τον εγκαταλείψουν και να αρκεστούν μονάχα στις μικρές σοδειές.
Επίσης παρατηρήθηκε και το φαινόμενο στα περισσότερα ελαιοτριβεία της Ελλάδος, αντί τα ελαιοτριβεία να πληρώσουν σε ρευστό τους εργαζομένους τους, τους πλήρωσαν σε.. λάδι! Πάντως σε περιοχές τις οποίες οι ελαιοπαραγωγοί είχαν συνεργασία με συνεταιρισμούς και τις ενώσεις τους, το αποτέλεσμα ήταν τελείως διαφορετικό και άκρως θετικό, τόσο για τους ίδιους όσο και για τις ενώσεις τους.
Η ουσία είναι πάντως ότι η παραγωγή ελιάς διέρχεται κρίση και αυτό συμβαίνει εξαιτίας της ολοκληρωτικής αδιαφορίας για την εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών και πρωτοβουλιών οι οποίες θα βελτιώσουν και θα αυξήσουν σημαντικά τη παραγωγή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου