Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένη μου πατρίδα /// Kειμενο της Ντινας Εξαρχου-Τσιγκουνη

Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένη μου πατρίδα

 

 

          ΄Εχω τρεις πατρίδες.

           Η μία είναι η Ήπειρος.

           Η πατρίδα της καταγωγής μου.

           Το αίμα μου.

           Τα γονίδιά μου.

           Ήπειρος "βαρειά"!

           Μια ανάσα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα.

           Ζωντανοί, πυρωμένοι από νειάτα μού την κληροδότησαν οι γονείς (και οι δύο Ηπειρώτες).

            Ήθελα δεν ήθελα, αποδέχτηκα την κληρονομιά και ποτέ δεν πήραν τα μυαλά μου αέρα για τους Ηπειρώτες ευεργέτες της Ελλάδας, για τους Ηπειρώτες μαέστρους της οικοδομικής τέχνης (και ο παππούς μου τέτιος μαέστρος ήτανε) ,για την Ολυμπιάδα την Ηπειρώτισσα μάνα του Μεγαλέξανδρου, για τα Γιάννενα που ήταν κάποτε "πρώτα στ΄άρματα, στα γρόσια και στα γράμματα".

            Μόνο το ηπειρώτικο κλαρίνο με "ξεσηκώνει" όταν το ακούω και οι Πωγωνίσιοι ψυχαναλυτικοί χοροί, όταν τους χορεύω, αδειάζουν την ψυχή μου από όλα τα κακά του κόσμου!

            Η δεύτερη πατρίδα μου είναι η Αθήνα, η Πλάκα, εκεί που γεννήθηκα και το πανέμορφο (κάποτε)  Μαρούσι, όπου μεγάλωσα, έζησα μόνιμα μέχρι πέρυσι, αποδέχτηκα, ήθελα δεν ήθελα, τα τούβλα και τις τσιμεντόπλακες της γονικής παροχής και με μια άκρατη επιπολαιότητα έριξα κι εγώ από πάνω κι άλλα τούβλα κι άλλες τσιμεντόπλακες!

            Ούτε και γι΄αυτή την πατρίδα πήραν τα μυαλά μου αέρα κι ας είναι πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους η Αθήνα κι ας είναι βόρειο "καλό" προάστειο και γενέτειρα του Σπύρου Λούη το Μαρούσι.

            Η τρίτη πατρίδα μου είναι η πατρίδα της καρδιάς:

            Η Λακωνία.

            Η αγαπημένη μου.

            Αυτή δεν μου την κληροδότησαν.

            Δεν μου την έκαναν γονική παροχή.

            Δεν μου την επέβαλαν.

            Δεν με υποχρέωσαν να την αποδεχτώ.

            Μου την έκανε δώρο ο σύντροφος της ζωής μου.

            Σαν δαχτυλίδι αρραβώνα.

            Σαν ανθοδέσμη γάμου.

            Σαν τα άγρια κρινάκια που κόβει από την παραλία μας ή τα κυκλάμινα που κόβει από τον ελαιώνα μας και τα καρφιτσώνει στο πέτο της ρόμπας μου.

 

            Τη νύχτα της μετάδοσης των αποτελεσμάτων των εκλογών, που κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό ακούγοντας στην τηλεόραση ότι η Λακωνία έβγαζε βουλευτή της Χρυσής Αυγής, τη μάδησα σαν μαργαρίτα την αγαπημένη μου πατρίδα:

             "Μ΄αγαπάς...δεν μ΄αγαπάς...μ΄αγαπάς...δεν μ΄αγαπάς...".

            Το μάδημα έληξε με τη φράση "μ΄αγαπάς" κι ο Χρυσαυγίτης δεν την πήρε την έδρα στη Βουλή!

            Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένη μου πατρίδα.

           

Ντίνα Εξάρχου-Τσιγκούνη