''Σωστε τους φοινικες'' ==Κειμενο του Λευτερη Κουσουλη

Σώστε τους φοίνικες

Μέσα στη μελαγχολική ατμόσφαιρα των ημερών, με την πολιτική να αφήνει το μολυβί χρώμα της στον ορίζοντα, μας διαφεύγουν απλά, μικρά και καθημερινά. Μέσα στα μεγάλα λόγια που περιγράφουν τα «σημαντικά» που χάνονται, πολλά «ασήμαντα» πεθαίνουν δίπλα μας.

Μπροστά στα μάτια μας και δίπλα μας πεθαίνουν οι φοίνικες, δεκάδες φοίνικες. Περήφανοι και μεγαλόπρεποι οι φοίνικες στολίζουν την πόλη και κάνουν σημεία της ξεχωριστά. Χτυπημένοι σήμερα από το κόκκινο σκαθάρι και την paysandisia archon πεταλούδα χάνουν σιγά – σιγά την ικμάδα τους και ξερά πια τα καταπράσινα φύλλα τους, μοιάζουν να στεφανώνουν με θλιμμένο τρόπο το νεκρό κορμό.

Θα μας λείψει η ομορφιά τους.

Γι’ αυτό μια πρόσκληση και μια έκκληση. Σώστε τους φοίνικες.

Δεν ξέρω ποιος, δεν έχω την απάντηση στο ποιος. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης; Οι Δήμοι; Οι γεωπόνοι; Δεν ξέρω ποιος έχει τις λύσεις.
Μια συντονισμένη όμως προσπάθεια, πιστεύω, θα είχε αποτέλεσμα.
Ακούμε και διαβάζουμε ότι οι φοίνικες μπορούν να σωθούν. Ότι υπάρχει αντιμετώπιση και θεραπεία. Μια επαρκής πληροφόρηση, μια κινητοποίηση, ένα ενδιαφέρον, θα προλάβαινε πολλούς φοίνικες πριν από το τέλος τους. Όλοι, όσοι έχουν ένα φοίνικα κοντά τους, θα ήθελαν οι ίδιοι να κάνουν κάτι. Χρειάζονται συνεπώς την πληροφόρηση που είναι αναγκαία. Οι γεωπόνοι ας μιλήσουν πιο δυνατά.
Κάθε εποχή έχει τα μεγάλα της θέματα. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι και σε κάθε εποχή αυτά που φαίνονται μικρά είναι, τελικά, μεγάλα και κάποια από τα μεγάλα είναι, τελικά, μικρά.